بازسازی ورزشگاه آزادی تهران، پروژه‌ای که قرار بود در مدت کوتاهی به سرانجام برسد، حالا با گذشت بیش از یک سال از آغاز آن، نه‌تنها به پایان نرسیده بلکه با ابهامات مالی و زمانی جدی روبه‌رو شده است. در حالی که ساخت اولیه این ورزشگاه تنها ۱۷ ماه زمان برد، بازسازی آن طبق آخرین اعلام مسئولان، تا پایان سال ۱۴۰۵ ادامه خواهد داشت؛ آن‌هم در شرایطی که این تاریخ نیز قطعی نیست و احتمال تأخیر بیشتر وجود دارد.
از وعده ۵ ماهه تا تأخیر چندساله
آغاز عملیات بازسازی ورزشگاه آزادی به زمانی بازمی‌گردد که تیم النصر عربستان به همراه کریستیانو رونالدو به تهران سفر کرد و وضعیت نامناسب این ورزشگاه به سوژه رسانه‌های بین‌المللی تبدیل شد. در ابتدا وعده داده شد که بازسازی تنها ۵ ماه طول خواهد کشید، اما این زمان به یک سال و نیم افزایش یافت و اکنون نیز صحبت از تکمیل پروژه تا پایان سال ۱۴۰۵ است.
سرنوشت نامشخص بودجه ۱۹۰۰ میلیارد تومانی
در کنار تأخیرهای مکرر، موضوع مهم‌تری که توجه افکار عمومی را جلب کرده، وضعیت بودجه ۱۹۰۰ میلیارد تومانی است که برای بازسازی ورزشگاه در نظر گرفته شده بود. حسین طلا، مدیرعامل وقت شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، در سال ۱۴۰۳ اعلام کرده بود که قرارداد بازسازی با شرکت خاتم‌الانبیا به ارزش ۱۹۰۰ میلیارد تومان منعقد شده و تا آن زمان حدود ۷۰۰ میلیارد تومان از این مبلغ صرف بازسازی ضلع غربی ورزشگاه شده است.
با این حال، هیچ اطلاعات شفافی درباره نحوه هزینه‌کرد باقی‌مانده این بودجه، یعنی ۱۲۰۰ میلیارد تومان دیگر، ارائه نشده است. این در حالی است که بخش‌های جنوبی و شمالی ورزشگاه که هزینه کمتری نسبت به ضلع غربی دارند، هنوز در حال بازسازی هستند و مشخص نیست چه میزان از بودجه به آن‌ها اختصاص یافته است.
اظهارات متناقض درباره تأمین اعتبار
ابهام زمانی بیشتر می‌شود که محمدعلی ثابت‌قدم، مدیرعامل جدید شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، در تیرماه ۱۴۰۴ اعلام می‌کند که تنها ۳۰ درصد از پروژه بازسازی تکمیل شده و برای ادامه کار، منتظر تخصیص بودجه از سوی سازمان برنامه و بودجه هستند. این سخنان در تضاد با قرارداد ۱۹۰۰ میلیارد تومانی پیشین است و این پرسش را مطرح می‌کند که اگر چنین بودجه‌ای قبلاً اختصاص یافته، چرا اکنون دوباره نیاز به تأمین اعتبار وجود دارد؟
این تناقض‌ها و نبود شفافیت در اعلام جزئیات مالی پروژه، ضرورت پاسخگویی مسئولان مربوطه را دوچندان کرده است. افکار عمومی حق دارد بداند که بودجه کلان تخصیص‌یافته برای بازسازی یکی از مهم‌ترین ورزشگاه‌های کشور، چگونه و در چه بخش‌هایی هزینه شده و چرا با وجود این منابع، پروژه همچنان در مراحل ابتدایی قرار دارد.
پروژه بازسازی ورزشگاه آزادی اکنون نه‌تنها به نمادی از ناکارآمدی در مدیریت پروژه‌های عمرانی بدل شده، بلکه به یکی از پرونده‌های مبهم مالی در حوزه ورزش کشور نیز تبدیل شده است.