تهران: آیا طعم تلخی را به مراتب قویتر از دیگران حس میکنید؟ تحقیقات جدید نشان میدهد این ویژگی چشایی میتواند با ریسک ابتلا به برخی بیماریها و الگوهای غذایی خاص مرتبط باشد.
به گزارش ایسنا، سلیقه غذایی هر فرد، نقش تعیینکنندهای در انتخابهای روزانه و در نهایت، سلامت او ایفا میکند. در این میان، ژنهایی که مسئول تشخیص طعمها هستند، به ویژه ژن تعیینکننده حس چشایی تلخی، مورد توجه ویژهای قرار گرفتهاند. بررسی این ژنها میتواند پنجرهای جدید به سوی درک ارتباط پیچیده بین طعم، تغذیه و سلامت بگشاید. دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که عوامل ژنتیکی، نه تنها سلیقه غذایی ما را شکل میدهند، بلکه میتوانند بر احتمال ابتلا به برخی بیماریها نیز اثرگذار باشند.
ژن TAS2R38، یکی از این ژنهای کلیدی است. این ژن، باعث میشود که برخی افراد طعم تلخ ترکیباتی مانند کلم بروکلی یا کلم بروکسل را به شدت احساس کنند. این تجربه حسی قوی، میتواند منجر به اجتناب از مصرف برخی غذاهای مفید یا افزایش تمایل به مصرف غذاهای خاص شود. این انتخابهای غذایی تکرارشونده، در طولانی مدت میتوانند تاثیر قابل توجهی بر سلامت کلی افراد داشته باشند. بنابراین، شناخت این ژن و نحوه عملکرد آن، برای درک بهتر تاثیر ژنتیک بر تغذیه و سلامت، اهمیت بسزایی دارد.
در این راستا، گروهی از محققان دانشگاه کوئینزلند استرالیا، پژوهشی را به منظور بررسی ارتباط بین این ژن و سلامت عمومی انجام دادند. آنها با استفاده از دادههای ژنتیکی جمعآوری شده از تعداد زیادی داوطلب، به بررسی تاثیر این ژن بر عادات غذایی، سلامت روان و جسم افراد پرداختند.
این پژوهش در دو مرحله انجام شد: در مرحله اول، دادههای مربوط به حدود 500 هزار نفر در بازه سنی 37 تا 73 سال از پایگاه اطلاعاتی انگلستان، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت تا الگوهای غذایی افراد حامل این ژن شناسایی شود. سپس، دادههای بزرگمقیاس از مطالعات جهانی دیگر، برای بررسی ارتباط بین این ژن و بیماریهای مختلف، تحلیل شدند.

نتایج این تحقیق که در مجله معتبر European Journal of Nutrition منتشر شده است، نشان داد افرادی که دارای این ژن هستند، تمایل کمتری به مصرف موادی مانند ترب کوهی، گریپفروت و الکل داشته و کمتر به غذای خود نمک اضافه میکنند. در مقابل، آنها به خوردن خیار، طالبی و چای، تمایل بیشتری نشان میدهند. این افراد به مزه شور حساستر هستند، اما به طور کلی ممکن است در طول روز نمک بیشتری مصرف کنند، زیرا به غذاهایی با شوری متوسط علاقه دارند.
یکی از یافتههای قابل توجه این تحقیق، ارتباط بین داشتن این ژن و افزایش احتمال ابتلا به اختلال دوقطبی بود. همچنین، ارتباطی بین وجود این ژن و بروز بیماری مزمن کلیه مشاهده شد. از سوی دیگر، افرادی که دارای این ژن بودند، کمتر دچار التهابهای گوارشی میشدند که این موضوع میتواند با تفاوت در باکتریهای مفید رودهی آنها مرتبط باشد.
محققان دریافتند که این افراد بهطور خاص، دارای مقدار بیشتری از نوعی باکتری مفید به نام Parabacteroides در روده خود هستند که با بهبود سلامت دستگاه گوارش و کاهش التهاب مرتبط است. این کشف، میتواند مسیر را برای طراحی رژیمهای غذایی شخصیسازی شده و متناسب با ویژگیهای ژنتیکی افراد، هموارتر کند.