یافته‌های جدید محققان دانشگاه میسوری آمریکا نشان می‌دهد که برخلاف تصور رایج، آنچه بیش از شادی به زندگی معنا و تداوم می‌بخشد، احساس امید است؛ احساسی عمیق که می‌تواند به‌تنهایی کیفیت زندگی را ارتقا دهد و نقش کلیدی در تاب‌آوری روانی افراد ایفا کند.
به گزارش ایسنا، در حالی که قدردانی و شادی همواره در مرکز مباحث مربوط به بهزیستی روانی قرار داشته‌اند، پژوهشگران در این تحقیق دریافتند که امید بیش از سایر احساسات مثبت، توانایی معنا بخشیدن به زندگی را دارد. آن‌ها تأکید دارند که امید صرفاً یک آرزوی خوشایند نیست بلکه یک نیروی عاطفی قدرتمند است که به زندگی، هدف، مسیر و عمق می‌بخشد.
امید؛ بیش از یک احساس خوب
در گذشته، امید اغلب به عنوان انگیزه‌ای برای تعیین هدف تعریف می‌شد، اما اکنون به‌عنوان یک تجربه عاطفی کلیدی معرفی می‌شود که معنا و دوام بیشتری در زندگی ایجاد می‌کند. پژوهشگران معتقدند امید، ما را برای تحمل روزهای سخت آماده می‌کند و ما را تشویق می‌کند حتی پس از شکست یا تجربه‌ی تلخ، دوباره از نو آغاز کنیم.
در این تحقیق آمده است: «امید، ذهنیت ماندگار و آرامی است که حتی در دل بحران، شکل می‌گیرد و افراد را متقاعد می‌کند که فردا می‌تواند بهتر از امروز باشد.»
چگونه در زندگی روزمره امید بسازیم؟
خبر خوب اینکه برای پرورش امید، نیاز به تغییرات بزرگ ندارید. پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند:
- با ثبت لحظات خوب روزانه شروع کنید. موفقیت‌های کوچک، یادآور قدرت پیشرفت هستند.
- در شرایط آشفته، به دنبال حرکات کوچک سازنده باشید تا حس کنترل بازگردد.
- از موجودی مراقبت کنید، مثل گیاه یا حیوان خانگی؛ این باعث تقویت حس اهمیت آینده می‌شود.
- و در نهایت، به خاطر بسپارید هیچ وضعیتی پایدار نیست؛ دوران سخت می‌گذرد و امید با همین باور آغاز می‌شود.
این تحقیق که در نشریه Emotion منتشر شده، تأکید می‌کند که امید نه‌تنها برای عبور از سختی‌ها ضروری است، بلکه عنصر اساسی در سلامت روان، هدفمندی و رفاه احساسی است.