بحران کم‌آبی و خشکسالی، سد زاینده‌رود را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. بر اساس آخرین آمار، ذخیره آب این سد به شدت کاهش‌یافته و تنها ۱۳ درصد از ظرفیت آن پر است. این در حالی است که در مقایسه با سال گذشته، ذخیره آب سد ۴۲ درصد کاهش یافته است.
کاهش بارندگی و برف در سرچشمه‌های زاینده‌رود و افزایش تبخیر، از عوامل اصلی کاهش ذخیره آب این سد محسوب می‌شوند. همچنین، کاهش ورودی آب به سد در مقایسه با سالهای گذشته و بلندمدت، نشان‌دهنده وخامت اوضاع است.
این وضعیت بحرانی، تأثیرات مخربی بر بخش‌های مختلف از جمله کشاورزی، صنعت و محیط زیست منطقه خواهد داشت. کاهش آب کشاورزی، خشک شدن تالاب گاوخونی و تهدید حیات وحش منطقه، از جمله پیامدهای این بحران هستند.
برای مقابله با این بحران، اتخاذ تدابیر جدی و فوری در حوزه‌های مختلف از جمله مدیریت مصرف آب، توسعه روش‌های آبیاری مدرن، احیای آبخوان‌ها و حفاظت از منابع آب زیرزمینی ضروری است. همچنین، همکاری و مشارکت همه دستگاه‌ها و مردم در این زمینه می‌تواند نقش مهمی در مقابله با این بحران ایفا کند.
در مجموع، بحران کم‌آبی در زاینده‌رود، زنگ خطری برای همه است و نشان می‌دهد که باید برای حفظ این منبع ارزشمند، اقدامات جدی و اساسی انجام دهیم.
