ایران با بحران کمبود پرستار روبرو شده است. آمارهای منتشر شده نشان می‌دهد که سال گذشته ۱۵۹۰ پرستار از کار خود استعفا داده‌اند و این روند رو به افزایش است. علاوه بر این، سالانه حدود ۲ هزار پرستار برای مهاجرت از کشور درخواست می‌دهند. این در حالی است که ۷۰ درصد پرستاران کشور را زنان تشکیل می‌دهند و بر اساس قوانین موجود، نمی‌توان آن‌ها را مجبور به اضافه کاری کرد.
کمبود پرستار در برخی مناطق کشور به حدی رسیده است که به ازای هر ۸ تا ۹ نوزاد تنها یک پرستار وجود دارد. این وضعیت نه تنها کیفیت خدمات درمانی را کاهش می‌دهد بلکه سلامت بیماران را نیز به خطر می‌اندازد.
عوامل متعددی در تشدید بحران کمبود پرستار نقش دارند. از جمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تفاوت فاحش بین درآمد و هزینه‌های زندگی پرستاران: پرستاران با وجود مسئولیت‌های سنگین و ساعات کاری طولانی، از درآمد مناسبی برخوردار نیستند. این موضوع باعث شده است که بسیاری از آن‌ها به دنبال شغل‌های پردرآمدتر بروند.
- کمبود امکانات و تجهیزات در بیمارستان‌ها: نبود تجهیزات کافی و مناسب در بیمارستان‌ها باعث میشود که پرستاران در شرایط کاری سخت و طاقت‌فرسایی فعالیت کنند.
- عدم امنیت شغلی: بسیاری از پرستاران به دلیل قراردادهای موقت و عدم امنیت شغلی، آینده شغلی خود را نامشخص می‌بینند و به همین دلیل ترجیح می‌دهند از شغل پرستاری دست بکشند.
- عدم توجه به مطالبات پرستاران: متأسفانه به مطالبات و خواسته‌های پرستاران توجه کافی نمی‌شود و این موضوع باعث نارضایتی و کاهش انگیزه در بین آن‌ها شده است.
برای حل بحران کمبود پرستار، باید اقدامات اساسی و زیربنایی انجام شود. از جمله این اقدامات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- افزایش حقوق و مزایای پرستاران: افزایش حقوق و مزایای پرستاران به اندازه‌ای که بتوانند هزینه‌های زندگی خود را تأمین کنند، یکی از مهم‌ترین راهکارها برای جذب و حفظ نیروی پرستاری است.
- تامین تجهیزات و امکانات مورد نیاز بیمارستان‌ها: تامین تجهیزات و امکانات مورد نیاز بیمارستان‌ها باعث بهبود شرایط کاری پرستاران و افزایش رضایت شغلی آن‌ها خواهد شد.
- تبدیل وضعیت پرستاران طرحی به رسمی: تبدیل وضعیت پرستاران طرحی به رسمی و ایجاد امنیت شغلی برای آن‌ها، می‌تواند مانع از مهاجرت و استعفای پرستاران شود.
- حمایت از پرستاران زن: با توجه به اینکه اکثریت پرستاران را زنان تشکیل می‌دهند، باید حمایت‌های ویژه‌ای از آن‌ها صورت گیرد تا بتوانند همزمان به کار پرستاری و زندگی شخصی خود برسند.
- ایجاد انگیزه در بین پرستاران: با قدردانی از خدمات پرستاران و ایجاد انگیزه در بین آن‌ها می‌توان از مهاجرت و استعفای آن‌ها جلوگیری کرد.
بحران کمبود پرستار در ایران یک تهدید جدی برای نظام سلامت کشور است. برای مقابله با این بحران، نیازمند عزم جدی مسئولین و همکاری همه جانبه دستگاه‌های ذیربط هستیم. در غیر این صورت، عواقب این بحران می‌تواند بسیار وخیم باشد.
اخبار موثق و دقیق را در مجله خبری تحلیل سبز مطالعه کنید.
