بیکاری یکی از چالشهای جدی در ایران است که ریشههای مختلفی دارد. یکی از مهمترین دلایل این معضل، عدم تطابق مهارتهای نیروی کار با نیازهای بازار کار است. در دنیای امروز که فناوری به سرعت در حال تغییر است، مهارتهای مورد نیاز در بازار کار نیز به طور مداوم در حال تحول هستند.
تحقیقات نشان میدهد که حدود ۴۰ درصد از مهارتهای فعلی در ایران تا سال ۲۰۲۷ منسوخ خواهد شد و به روزرسانی آنها ضروری است. این موضوع نشان میدهد که سیستم آموزشی کشور باید خود را با نیازهای روز بازار کار تطبیق دهد و به جای آموزش تئوریهای خشک، به آموزش مهارتهای عملی و کاربردی بپردازد.
فقر مهارتی در ایران به دلایل مختلفی از جمله ناکارآمدی برنامههای درسی، عدم توجه به آموزشهای فنی و حرفهای، تغییرات سریع تکنولوژی و عدم ارتباط موثر بین مؤسسات آموزشی و نیازهای واقعی بازار کار ایجاد شده است.
برای رفع این مشکل، باید به آموزشهای مهارتی به عنوان یک سرمایهگذاری بلندمدت نگاه کرد. سرمایهگذاری در آموزشهای مهارتی میتواند به ایجاد اشتغال پایدار، افزایش بهرهوری و رشد اقتصادی کمک کند.
راهکارهای مختلفی برای رفع مشکل فقر مهارتی در کشور وجود دارد که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تغییر رویکرد سیستم آموزشی: نظام آموزشی باید به سمت آموزشهای مهارتیمحور حرکت کند و به جای تاکید بر آموزش تئوری، به آموزش مهارتهای عملی و کاربردی بپردازد.
- تقویت آموزشهای فنی و حرفهای: سرمایهگذاری در آموزشهای فنی و حرفهای میتواند به تربیت نیروی کار ماهر و پاسخگویی به نیازهای بازار کار کمک کند.
- ایجاد ارتباط بین دانشگاهها و صنایع: دانشگاهها باید با صنایع همکاری کنند تا دانشجویان با نیازهای واقعی بازار کار آشنا شوند و مهارتهای مورد نیاز را فرا بگیرند.
- توسعه آموزشهای آنلاین: آموزشهای آنلاین میتوانند دسترسی به آموزشهای مهارتی را برای همه افراد آسانتر کند.
- حمایت از کسبوکارهای کوچک و متوسط: حمایت از کسبوکارهای کوچک و متوسط میتواند به ایجاد فرصتهای شغلی جدید و افزایش تقاضا برای نیروی کار ماهر کمک کند.
با اجرای این راهکارها میتوان به تدریج مشکل فقر مهارتی را در کشور حل کرد و به این ترتیب به ایجاد اشتغال پایدار و توسعه اقتصادی کمک کرد.