## خاموشی و جان بیماران: قربانیان خاموشی‌های مکرر
در روزهایی که هوای پاییزی به سمت آلودگی میل می‌کند و سرفه‌های پی در پی کودکان و سالمندان، حکایت از آلودگی هوای سمی می‌کند، ایران با بحران جدیدی روبروست. قطع برق مکرر، برنامه‌های زندگی را تحت‌الشعاع قرار داده و نگرانی جدیدی برای سلامت مردم، به ویژه بیماران، ایجاد کرده است.
قطعی‌های پی‌درپی برق به عنوان یک چالش جدید، جان بیماران را به خطر انداخته است. بیمارانی که زندگی‌شان به دستگاه‌های حیاتی مثل اکسیژن‌ساز وابسته است، با هر قطعی برق، در هراس از قطع تنفس به سر می‌برند.
**مرگ خاموش بیماران در خاموشی‌های مکرر**
قطع برق به معنای قطع اکسیژن و قطع تنفس برای بیماران بستری در منزل است که به دستگاه‌های اکسیژن‌ساز خانگی وصل هستند. خانواده‌ها با خاموش شدن چراغ خانه، نگران خاموش شدن چراغ جان عزیز بیمارشان نیز هستند.
بیماران و خانواده‌های آنها برای تامین اکسیژن در زمان قطعی برق، مجبور به خرید تجهیزات شارژی یا باتری هستند که با قیمت‌های غیر قابل قبول روبرو هستند. برخی نیز برای تأمین اکسیژن، مجبور به خرید دستگاه‌های یک بار مصرف شده‌اند که هزینه‌های بالای آن بار سنگینی بر دوش بیماران و خانواده‌هایشان قرار داده است.
**مرگ خاموش بیماران نادر**
بیماران نادر نیز به شدت تحت تأثیر قطعی برق قرار دارند. دستگاه‌های پمپ اکسیژن، لیزر درمانی و فیزیوتراپی که برای درمان این بیماران ضروری هستند، به برق وابسته هستند. قطع برق به معنای قطع درمان و افزایش خطر برای این بیماران است.
بیماران معلول نیز با قطعی برق برای جابه‌جایی با ویلچر با مشکل قطع شدن آسانسور روبرو می‌شوند که زندگی آنها را مشکل تر می‌کند.
**چالش قطعی برق برای مراکز درمانی**
در حالی‌که بیمارستان‌ها و مراکز درمانی بزرگ ممکن است ژنراتور داشته باشند، اما مراکز درمانی کوچک اغلب بدون ژنراتور هستند. قطع برق برای این مراکز به معنای اختلال در عملکرد دستگاه‌های تشخیصی، تصویربرداری و درمانی است.
**چه باید کرد؟**
در چنین شرایطی راه حل این است که مراکز درمانی و تشخیصی از قطعی برق مستثنی شوند و برنامه‌ریزی برای تأمین برق مورد نیاز بیماران در خانه نیز انجام شود.
**در نهایت ، جان بیماران نباید قربانی قطعی برق شود.**
